از در کلبه ی عشق،  عکس تو مرا ابری کرد . 

عکس تو خنده به لب داشت ولی اشک چشمان مرا جاری کرد   

در زمانی که وفا قصه‌ی برف در تابستان است و صداقت گل

نایابیست به که باید گفت با تو خوشبخت‌ترین انسانم